،کلمات تو را بيشتر دوست دارم

.لباسی زيبا ميپوشانی شان گويی که به ميهمانی می روند

.کلمات من امّا عريان اند و گاهی از عريانی خود شرم می کنند

*

نمی خواهم کلمات ات را لخت کنم، فقط لطفاً آن کت و شلوار پلوخوری را از تن ذهن ات بکن