24 april

روی يک کاغذ کاهی نه چندان ارزون که کمی به آبی کدر ميزنه نوشته :" نژاد کشی ارمنيان در آغاز قرن 20 ام ،جنايات

نازيسم در نيمه قرن ، کشتار مردمان تونسی در روندا ، مسلمانان بوسنی در قلب اروپا و جنايات اسرايل عليه ملت

مظلوم فلسطين نمونه هايی چند از جنايات بشری و حاکی از برتری طلبی و قساوت سردمدارن برخی حکومت ها است ...." کاغذ رو چند تا تا ميکنم و ميذارم توی جيب مانتوم. يادم ميآد که هر سال همين کارو ميکنم ، خنده م ميگيره ..."من محکوم ميکنم ! من نژاد کشی رو محکوم ميکنم ولی نه .... کشتن رو محکوم ميکنم .... ولی محکوم کردن چه فايده اي داره؟ تو دنيايی که هر روزش همين بساطه چی رو محکوم ميکنم و چرا؟ " همين جور راه ميرم و فک ميکنم که چی رو کی بايد محکوم کنه يا نکنه ...
اون ور خيابون همسايه ها رو ميبينم ، دستم و ميبرم بالا که يعنی سلام و ميگم :"بارو" بعد به هم لبخند ميزنيم همگی به هم لبخند ميزنيم
ادامه ميدم :" کشتن بده چه نسل رو چه فرد رو چه روح رو چه جسم رو ... ، جنگ بده چه صليبيش چه غير صليبيش
چه ترک ها ارمنيها رو بکشن چه من تو رو چه تو من و .... " به خودم ميگم بسّه خفه شو لطفاً و ميرم از سوپر
محل شير بگيرم

http://www.24april1915.com